به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام والمسلمین عباسی، در همایش مهدویت، نگاهی به پژوهش‌های نو که در سالن قدس مجتمع آموزش عالی امام خمینی(ره) برگزار شد، به تبیین سیر تاریخی پژوهش در عرصه مهدویت در میان مذاهب اسلامی و ادیان آسمانی و غیر آسمانی پرداخت.
مسئول مدرسه عالی حکمت و دین‌پژوهی با بیان این که مسئله مهدویت از سوی اهل سنت، مسئله‌ای پذیرفته شده است، ادامه داد: امروز کمتر افرادی در میان اهل سنت وجود دارد که روایات موجود در عرصه مهدویت را تماماً انکار کنند؛ به گونه‌ای که همگی مسئله مهدویت را مسئله‌ای متواتر می‌دانند.
وی ادامه داد: مسئله مهدویت، از ابتدای غیبت مورد توجه علما قرار داشت که در آغاز، پژوهش‌هایی که در این عرصه انجام می‌شد، بیشتر با انتشار کتابی با نام «الغیبیه» مشاهده می‌شد که به جمع آوری روایاتی از پیامبر اسلام(ص) و ائمه اطهار(علیهم‌السلام) درباره غیبت صغری و کبرای حضرت حجت(عج) جمع‌آوری و ارائه می‌شود. این کار از سوی علمای شیعی از جمله شیخ مفید انجام شده است.
حجت‌الاسلام والمسلمین عباسی بااشاره به تغییر رویکرد علمای اسلامی در پاسخ دهی به سؤالات مردم در باره مهدویت، با طولانی تر شدن غیبت حضرت ولی عصر(عج) گفت: باگذشت مدتی از غیبت حضرت حجت(عج)، شبهاتی درباره عمر ایشان و نقش اثر وجودی ایشان برای انسان‌ها مطرح شد که می‌توان گفت شیخ صدوق نخستین شخصی بود که در این عرصه وارد شد و کتاب «اکمال الدین» را برای پاسخ‌دهی به این گونه شبهات، در حالی که تنها نزدیک به صد سال از غیبت حضرت ولی عصر(عج) می‌گذشت، تألیف کرد.
وی ادامه داد: در اواسط دوره غیبت نیز دسته‌بندی روایات از اهل‌بیت(علیهم‌السلام) درباره حضرت مهدی(عج) میان شیعیان و اهل سنت وجود داشت که در دوره‌های متأخر، این کار با رویکرد جدیدی ادامه یافت. به این معنی که بازبینی در کتب ادیان مختلف درباره روایات و بشارت‌های موعود انجام شد و آنها را به صورت دسته‌بندی شده در اختیار مردم قرار داد.
مسئول مدرسه عالی حکمت و دین‌پژوهی خاطرنشان کرد: این شیوه پژوهش امروز نیز در میان برخی پژوهشگران وجود دارد که با عناوینی چون موعودگرایی و منجی گرایی ادامه دارد که در این میان برخی موعود گرایی‌ها درباره مهدی "نوعی" و برخی مهدی "شخصی" می‌باشد.
حجت‌الاسلام والمسلمین عباسی به وجود پژوهش‌های مهدوی در کتب عرفانی اشاره کرد و گفت: در این کتاب‌ها، مسئله انسان کامل مطرح است؛ این که بر اساس براهین مختلف، وجود انسانی کاملی که تجلی اسم اعظم الهی، واسطه فیض حضرت حق و حجت خدا در زمین باشد، ضروری است که البته این روش در دروه‌های اخیر،کمتر مورد توجه قرار گرفته و بیشتر به تراث توجه می‌شود.
مسئول مدرسه عالی حکمت و دین‌پژوهی در پایان با اشاره به وجود شبهات جدید در عرصه مهدویت گفت: این شبهات، مسائل جدیدی نیست، بلکه در قالب‌هایی جدید ارائه شده است که برای پاسخگویی به آنها نیز نیاز به روشی جدید است که در این راستا، پژوهش‌های ارزشمندی انجام شده و پاسخ‌های آنها نیز داده شده است.
